Saturday, October 25, 2014

प्रिये...!

नेहमी विचारतेस
मी काय लपवून ठेवलंय
माझ्या हृदयाच्या
गच्च अंधारल्या
गुंफेत....

काय करायचंय तुला?

एवढा स्वच्छ प्रकाश
मी ओसंडलाय तुझ्याच साठी...
नाच त्यात...बागड...हस
खळाळत्या निर्झरांसारखी...
उगा व्यर्थ प्रश्न विचारु नकोस....
अनंत वेदनामय
आक्रोशांतून
उमदळेल्या
माझ्या हृदयगुंफेतील
साकळलेल्या
एकाकी
आसवाच्या थेंबाला
रडवू नकोस...

प्रिये...!

जगाचे भविष्य आमच्याच हातात!

मानवी जीवन विलक्षण आहे याचा परिचय आपल्याला नेहमी होत असतो, पण या विलक्षणातील दडलेले धोके मात्र आपल्याला पहायचे नसतात. भविष्यातील जग कसे ...