वर्णव्यवस्थेवर प्रखर आघात करणारे आद्य लेखन "वज्रसूची" हे मानले जाते व त्याचे कर्तुत्व अश्वघोष या विद्वान बौद्ध पंडित/महाकवीला दिले जाते. अश्वघोष हा इसवी सनाच्या पहिल्या शतकाच्या आसपास झाला अशी मान्यता आहे. संत तुकारामांनी आपली शिष्या बहिणाबाईकडुन वज्रसूचीचा पद्यमय अनुवादही करुन घेतला होता. पुढे महात्मा फुलेंचे निकटवर्ती तुकाराम तात्या पडवळ यांनी "जातिभेदविवेकसार" या जातीभेदावर हल्ला चढवणा-या पुस्तकात वज्रसुचीचा समावेश केलेला आहे. बहिणाबाईंचे वज्रसूचीतील अभंगही त्यांनी या पुस्तकात सामाविष्ट केल्यची माहिती डा. सदानंद मोरे देतात.
वज्रसूचीत नेमके काय आहे हे आपण पुढे पाहु. या सूचीचा कर्ता नेमका कोण, हिंदु कि बौद्ध असे काही प्रश्न निर्माण होतात त्याबद्दल येथे प्रथम चर्चा करायची आहे.
अश्वघोष हा वज्रसूचीचा कर्ता आहे ही माहिती फक्त "सूत्रालंकार" या असंग नामक पेशावर येथील बौद्ध विद्वानाने लिहिलेल्या ग्रंथात ७७ क्रमांकाच्या सुत्रात मिळते. परंतू तिबेटी, तंजावरी येथील साधनांत कोठेही अश्वघोषाच्या नांवावर ही कृती असल्याचे नमूद नाही. इ-त्सिंगनेही अश्वघोषाच्या लेखनात या कृतीचा समावेश केलेला नाही. सर्वात प्रथम ही कृती बौद्ध साहित्यात अवतरते ती त्रिपिटक-सूचीत. ही सूची सन ९७३ ते ९८१ च्या दरम्यान चीनी भाषेत अनुवादित झाली. पण या ग्रंथानुसार वज्रसूचीचा लेखक अश्वघोष नसून धर्मकिर्ती आहे असे दिसते.
दुसरीकडे १०८ उपनिषदांच्या सूचीत (मुक्तिका उपनिषद) "वज्रसूचिका उपनिषद" या नांवाने वज्रसूची अवतरते. हे उपनिषद सामवेदाशी संबंधित आहे असेही नमूद आहे. या उपनिषदाचा कर्ता अज्ञात असला तरी त्याचे कर्तुत्व आदि शंकराचार्यांचे असल्याचे व हे शैव उपनिषद असल्याचे काही उल्लेख मिळतात. .
मग आता प्रश्न हा पडतो कि या कृतीचा निर्माता कोण? हिंदू कि बौद्ध?
वज्रसूचीची थोडक्यात वैशिष्ट्ये:
१. वज्रसूचीची शैली ही टिपिकल उपनिषदी आहे.
२. वज्रसूचीत बौद्ध तत्वज्ञानाचा कोठेही मागमूस नाही.
३. वज्रसूचीने आपले मत सिद्ध करण्यासाठी वेद, मनूस्मृती, पुराणे व महाभारताचा आधार घेतला आहे.
४. शिव व पार्वतीचा स्पष्ट उल्लेखही अश्वघोषाच्या नांवावर असलेल्या आवृत्तीत मिळतो व तिचा अनुवाद बी. एच. होब्सन यांनी केला असून तो रोयल एशियाटिक सोसायटीने १८३५ साली प्रसिद्ध केला आहे.
५. उपनिषदांतर्गत वज्रसुचिका उपनिषद म्हणुन जी आवृत्ती प्रसिद्ध आहे तिचा गाभा व अश्वघोषाच्या नांवावर आढळना-या आव्रुत्तीचा ढांचा समसमान आहे. कही ठिकाणी उदाहरणे विस्त्रुत आहेत तर कोठे कमी. परंतु अर्थबदल होत नाही.
६. आत्मा, मोक्ष, जीव, ब्रह्म, इ. या बौद्ध तत्वज्ञानात नसलेल्या संज्ञा अश्वघोषाच्या म्हणुन प्रसिद्ध वज्रसूचीत येतात.
७. श्रेष्ठ ब्राह्मण कोण हे सांगणे हा वज्रसूचीचा अंतिम उद्देश आहे. हा बौद्ध उद्देश असू शकत नाही.
वज्रसूचीचे वैशिष्ट्य असे कि हा एकमात्र ग्रंथ आहे जो वर्णव्यवस्थेचा फोलपणा सांगत सर्व मानव एकच आहेत असे प्रतिपादित करतो. (मी हिंदू व्हर्शन आणि बौद्ध व्हर्शन लेखाच्या शेवटी वाचकांना तुलनेसाठी पुरवले आहे.) हिंदु व बौद्ध धर्मियांतील तत्कालीन संघर्ष पाहता वर्नव्यवस्थेचीच चिरफाड करनारे बौद्ध लेखन उपनिषद म्हणुन हिंदुंनी स्वीकारणे शक्य दिसत नाही. होब्सनच्या मते वज्रसूचीवर (अश्वघोषाची म्हणवली जाणारी) शैव तत्वज्ञानाचा प्रभाव आहे. जेवढीही ऋषि-मुनींची उदाहरणे दिली आहेत त्यात एकही बौद्ध परंप्रेतील नाही हेही उल्लेखनीय आहे.
बौद्ध तत्वज्ञ चातुर्वर्ण्याचा पाया उखडायचा प्रयत्न करण्यासाठी एकदाही चातुर्वर्ण्य विरोधक बौद्ध तत्वज्ञानाचा वापर करत नाही हेही एक आश्चर्य आहे. उलट खरे ब्राह्मणत्व कशात आहे याचाच उद्घोष वज्रसूचीत पहायला मिळतो. एवढेच नव्हे तर अश्वघोषाची म्हणुन जी वज्रसूची आहे त्यात शेवटचा परिच्छेद हा युधिष्ठिराला उद्देशुन आहे...पहा... Oh, YUDHISTHIRA! If a Sudra be superior to the allurements of the five senses, to give him charity is a virtue that will be rewarded in heaven. Heed not his caste; but only mark his qualities. Whoever in this life ever does well, and is ever ready to benefit others, spending his days and nights in good acts, such an one is a Brahman; and whoever, relinquishing worldly ways, employs himself solely in the acquisition of Moksha, such an one also is a Brahman; and whoever refrains from destruction of life, and from worldly affections, and evil acts, and is free from passion and backbiting, such an one also is a Brahman; and whoso possesses Kshema, and Daya, and Dama, and Dán, and Satya, and Souchana, and Smritti, and Ghrina, and Vidya, and Vijnan, &c. is a Brahman. Oh, YUDHISTHIRA! if a person perform the Brahmacharya for one night, the merit of it is greater than that of a thousand sacrifices (yajna). And whoso has read all the Vedas, and performed p. 169 all the Tirthas, and observed all the commands and prohibitions of the Sastra, such an one is a Brahman! and whoso has never injured a sentient thing by act, word or thought, such a person shall instantly be absorbed (at his death) in BRAHMA. Such were the words of BAISHAM PAYANA. Oh, my friend, my design in the above discourse is, that all ignorant Brahmans and others should acquire wisdom by studying it, and take to the right way. Let them, if they approve it, heed it; and if they approve it not, let them neglect its admonitions. (अनुवाद- होब्सन)
या विषयावर संशोधन करायला पुष्कळ वाव आहे. माझ्या मते वज्रसूची हे वर्णव्यवस्था विरोधक शैव उपनिषद असून पुढे बौद्ध अनुयायांनी ते वज्रघोषाच्या अथवा धर्मकिर्तीच्या नांवावर घेत आपल्या धर्मप्रचारासाठी वापरले असावे. असा प्रकार फक्त वज्रसूचीच्याच बाबतीत झालेला दिसून येतो...वज्रसूचीतील वर्णव्यवस्थेविरुद्धची मते पुर्वी विखुरलेल्या स्वरुपात सर्वत्रच विखुरलेली होती जी कोणीतरी अनाम (शंकराचार्यही असू शकतील.) वज्रसुचिका उपनिषदाच्या रुपाने संग्रहित केली असावीत. वज्रसूचीचा बौद्ध धर्माशी संबंध दिसत नाही हे मात्र स्पष्ट आहे.
मी खाली प्रथम वज्रसूचिका उपनिषदाचा विशाल आगरवाल यांने केलेला संक्षिप्त अनुवाद देत आहे. तदनंतर रोयल एशियाटिक सोसायटीने प्रसिद्ध केलेला अश्वघोषाची म्हणुन जी वज्रसूची आहे तिचाही बी. एच. होब्सनकृत अनूवाद देत आहे. जिज्ञासुंनी अवश्य वाचावे, विचार करावा, तुलना करावी व तदनुसार व्यापक चर्चा करावी.
वज्रसूचिका उपनिषद:
Translation and Notes
Introduction
"I expound the 'Vajrasuchi' which is a doctrine that dispels ignorance,
Brings disrepute to those who are devoid of (spiritual) knowledge
And is an ornament to those who see with the eye of (spiritual) knowledge". || 1 ||
Exegetical notes: The opening lines indicate that the esoteric doctrine of this text is potent and precious and should be granted only to the select few who are spiritually inclined. If this doctrine is debased by bestowal to an unworthy, the recipient comes to harm and is not able to derive any benefit from it.
The Central Question
"Brahmin (priests), Kshatriya (soldiers and kings), Vaishya (merchants and agriculturists) and Shudras (artisans and farmers)- these are the four castes.
Amongst these castes, Brahmins indeed are the supreme (pradhana)- this accords with the statements of the Vedas and is stated by the Smritis also.
In this regard, the following enquiry is made:
Who indeed has the designation 'Brahmin'? Is he the individual soul (jiva)? Is he the body? Is it the class based on birth or one’s lineage (that is responsible for Brahminhood)? Is it the (spiritual) knowledge (that is responsible for Brahminhood)? Is it the ritualistic karma or fruits thereof (that is responsible for Brahminhood)? Is he the performer of meritorious acts (dharmika)?" || 2 ||
Exegetical notes: The text is clear.
Is Jiva the Brahmin?
"Of these options, if the first i.e. 'the designation Brahmin applies to the Jiva' is considered, then no (i.e., this cannot be true) because the nature (rupa) of the Jiva remains the same in the bodies it assumed in previous lives and also in the future bodies.
Impelled by the fruit of its actions, the Jiva attains numerous bodies (in different births) and in all these bodies, the nature of the Jiva remains the same.
Therefore, the designation 'Brahmin' cannot apply to the Jiva." || 3 ||
Exegetical notes: The passage does not consider the possibility that the nature of the Jiva itself changes from one life to another because it is a fundamental dogma of the Vedic philosophies that the Jiva or the individual soul is immutable and changeless. In fact, it is the non-Vedic philosophies that often hold the opposite teaching about the Jiva.
Is Body the Brahmin?
"Then, if it is said that the body has the designation 'Brahmin', then no (i.e., this cannot be true),
Because the bodies of all human beings down to the chandalas (=outcastes) have the same nature since they are composed of the same 5 elements;
Because features like death, birth, vice and virtue are seen in all bodies;
Because of the absence of the rule that Brahmins are white, Kshatriyas are red, Vaishyas are yellow and Shudras are black.
Because upon cremating the corpses of their fathers/elders and others , one would get tainted with the sin of Brahminicide.
Because of these reasons, the body cannot bear the designation 'Brahmin'." || 4 ||
Exegetical notes: Murder of a Brahmin is considered one of the greatest sins in Hindu scriptures. The author therefore argues that if it is the body that is the Brahmin, then cremation of that 'Brahmin' body upon the death of the person will be akin to the sin of killing a Brahmin.
Familial Lineage and Caste:
"Then, if is said that the class by birth (or familial lineage or genus) bears the designation 'Brahmin', then no (i.e., this cannot be true), because there are several non-human species from whom numerous great Sages emerged.
We hear from the sacred texts that
- Sage Rsyasrnga was born of a deer,
- Sage Kausika of the Kusa grass,
- Sage Jambuka from a jackal,
- Sage Valmiki from white termite hill,
- Sage Vyasa from a fisher woman,
- Sage Gautama from the back of a hare,
- Sage Vasishtha from Urvashi- the celestial nymph
- Sage Agastya from a pitcher.
Amongst these, there have been many Sages who have been amongst the foremost of men that have demonstrated spiritual realization.
Therefore, it is not one's class by birth that can be taken as (the determinant of the designation) ‘Brahmin'." || 5 ||
Exegetical notes: The passage takes recourse to several unscientific, popular fables about the origin of Sages but its logic is not untenable. Many of Hinduism's greatest sages have had humble origins. See Appendix B.
Spiritual Knowledge and Brahminhood
"Then, if it be said that spiritual knowledge is (the cause of) Brahminhood, no (i.e., this cannot be true), because amongst Kshatriyas and others, there are many who have realized the Supreme Reality and have attained Wisdom. Therefore knowledge does not determine Brahminhood.” || 6 ||
Exegetical notes: An example of Kshatriyas who were spiritually realized sages are King Janaka of Videha. An example of a Vaishya who was a realized Sage is the Rigvedic seer Bhalandana. Likewise, Matanga, the son of a Vaishya father and a Shudra mother became a realized Sage. See Appendix B for more details.
Religious Rituals (Karma) and Brahminhood
"Then, if it is said that performance of karma or the fruits thereof (makes one) a Brahmin, no (i.e., this cannot be true), Because association with karma that has been commenced, karma done in the past and karma that will be done, is seen common to all creatures.
(Moreover) good men perform karmas, impelled by (the effects) their past karma.
Therefore, karma does not (make) one a Brahmin.” || 7 ||
Exegetical notes: The text means that the performance of karma or rituals in this life does not form the basis of Brahminhood. Why? Because man, or his soul, is associated or tainted not only with the karma performed in this very life, but also with the unseen karmas performed in previous lives. Moreover, who knows what and how many karmas one will perform in future lives. Since man’s net karma is the sum of all the past, present (and future), is it justified to assign him a caste merely on the basis of his present karma? No! Moreover, we see that all men are not inclined equally to the performance of karma. It is stated in the scriptures that inclination to perform good karma in this life itself is a fruit of good karma performed in previous lives. On the other hand, a man who performed good karmas might yet willingly shun them in this life, contrary to his nature. Therefore, when we assign a caste to someone on the basis of his current life’s karma, we are belittling the importance of his past and future karma wrongly. I have not translated ‘karma’ in this passage as ‘virtuous deeds’ and have adopted the rather restricted meaning of the word because the next passage encompasses the broader meanings of karma. Therefore, assuming the broader meaning of karma here itself would result in the fault of useless repetition by the text.
Meritorious Acts and Brahminhood
“Then, if it is said that (performance of) meritorious deeds (makes one) a Brahmin, no (i.e., this cannot be true), because there have been many Kshatriyas and others (Vaishyas and Shudras) who have (done meritorious deeds like having) gifted gold (to Brahmins, to religious institutions etc.).
Therefore, the performer of meritorious deeds is not (automatically) the Brahmin.” || 8 ||
Exegetical Notes: The passage clarifies that performance of acts of piety alone does not make one a Brahmin.
Who is a Brahmin?
“Who indeed then bears the designation Brahmin?
He (indeed) who, after having all his desires fulfilled as a result of perceiving (realizing) directly, as an amalaka fruit in one’s hand-- The Atman that is One without a second (or is beyond compare), (That is) bereft of (distinctions of) clan and (is not composed of) the constituents of Prakriti (guNa-hInaM), and actionless, (That is) free of all defects like the six infirmities (viz. old age, death, sorrow, delusion, hunger and thirst) and the six states of existence/transformations (viz. birth, existence, growth/development, transformation, waning and perishing), (That is) of the nature of Immutable Reality, of Consciousness, Blissful and Infinite/Eternal, (That is) an Independent Entity (not deriving its existence and properties from anything else), (That is) devoid of determinations, but (itself) the support of infinite determinations, (That is) present in all living and non-living beings as the immanent Soul, (Who) pervades the interior and envelopes the exterior of everything as ether, (That is) possesses the attribute of perfect and complete (akhanda) Bliss, (That is) incomparable, (That is) known only through one’s own (spiritual) experience (and not through reading of books or teaching by others) and is inferred only indirectly (because of It cannot be perceived by the senses);
Becomes free of the defects of desire, attachment and the like, becomes endowed with the (positive) qualities like tranquility etc., becomes free of (negative) behaviors like jealousy, greed, expectations, delusion etc., and leads a life in which the mind is not tainted pretensions, ego and the like.
He alone, who possesses the aforementioned characteristics, is a Brahmin- such is (indeed) the import of Sruti, Smriti, Itihasa and the Puranas.
There is no other way of attaining Brahminhood.
Meditate upon Brahman, the Atman, (That is) of the nature of Immutable Reality, of Consciousness, Blissful and One without a second (or is beyond compare! Meditate upon Brahman!
Such is this Upanishad (secret/exalted) doctrine!” || 9 ||
होब्सनकृत वज्रसूचीचा संपुर्ण अनुवाद:
I, ASHU GOSHA, first invoking MANJA GHOSHA, the Guru of the world, with all my soul and all my strength, proceed to compose the book called Vajra Suchi, in accordance with the Shastras (Hindu or Brahmanical Sastras).
Allow then that your Vedas and Smrittis, and works involving both Dharma and Artha, are good and valid, and that discourses at variance with them are invalid, still what you say, that the Brahman is the highest of the four castes, cannot be proved from those books.
Tell me, first of all, what is Brahmanhood? Is it life, or parentage, or body, or wisdom, or the way (áchár), or acts, i.e. morality (Karam), or the Vedas?
If you say it is life (jiva), such an assertion cannot be reconciled with p. 162 the Vedas; for, it is written in the Vedas, that "the sun and the moon, INDRA, and other deities, were at first quadrupeds; and some other deities were first animals and afterwards became gods; even the vilest of the vile (Swapak) have become gods." From these words it is clear that Brahmanhood is not life (jiva), a position which is further proved from these words of the Mahabharata: "Seven hunters and ten deer, of the hill of Kalinjal, a goose of the lake Mansaravara, and a chakwa of Saradwipa, all these were born as Brahmans, in the Kurukshetra (near Dehli), and became very learned in the Vedas." It is also said by MANU, in his Dharma Sastra, "Whatever Brahman learned in the four Vedas, with their ang and upang, shall take charity from a Sudra, shall for twelve births be an ass, and for sixty births a hog, and seventy births a dog." From these words it is clear that Brahmanhood is not life; for, if it were, how could such things be?
If, again, you say that Brahmanhood depends on parentage or birth (jàti); that is, that to be a Brahman one must be born of Brahman parents,--this notion is at variance with the known passage of the Smritti, that ACHALA MUNI was born of an elephant, and CESA PINGALA of an owl, and AGASTYA MUNI from the Agasti flower, and COUSIKA MUNI from the Cusa grass, and CAPILA from a monkey, and GAUTAMI RISHI from a creeper that entwined a Saul tree, and DRONA ACHARYA from an earthen pot, and TAITTIRI RISHI from a partridge, and PARSWA RAMA from dust, and SRINGA RISHI from a deer, and VYASA MUNI from a fisherwoman, and KOSHIKA MUNI from a female Sudra, and VISWA MITRA from a Chandalni, and VASISHTHA MUNI from a strumpet. Not one of them had a Brahman mother, and yet all were notoriously called Brahmans; whence I infer, that the title is a distinction of popular origin, and cannot be traced to parentage from written authorities.
Should you again say, that whoever is born of a Brahman father or mother is a Brahman, then the child of a slave even may become a Brahman; a consequence to which I have no objection, but which will not consort with your notions, I fancy.
Do you say, that he who is sprang of Brahman parents is a Brahman? Still I object that, since you must mean pure and true Brahmans, in such case the breed of Brahmans must be at an end; since the fathers of the present race of Brahmans are not, any of them, free from the suspicion of having wives, who notoriously commit adultery with Sudras. Now, if the p. 163 real father be a Sudra, the son cannot be a Brahman, notwithstanding the Brahmanhood of his mother. From all which I infer, that Brahmanhood is not truly derivable from birth; and I draw fresh proofs of this from the Manava Dharma, which affirms that the Brahman who eats flesh loses instantly his rank; and also, that by selling wax, or salt, or milk, he becomes a Sudra in three days; and further, that even such a Brahman as can fly like a bird, directly ceases to be a Brahman by meddling with the flesh-pots.
From all this is it not clear that Brahmanhood is not the same with birth: since, if that were the case, it could not be lost by any acts however degrading. Knew you ever of a flying horse that by alighting on earth was turned into a pig?--'Tis impossible.
Say you that body (Sarìr) is the Brahman? this too is false; for, if body be the Brahman, then fire, when the Brahman's corpse is consumed by it, will be the murderer of a Brahman; and such also will be every one of the Brahman's relatives who consigned his body to the flames. Nor less will this other absurdity follow, that every one born of a Brahman, though his mother were a Kshatriya or Vaisya, would be a Brahman--being bone of the bone, and flesh of the flesh of his father: a monstrosity, you will allow, that was never heard of. Again, are not performing sacrifice, and causing others to perform it, reading and causing to read, receiving and giving charity, and other holy acts, sprung from the body of the Brahman?
Is then the virtue of all these destroyed by the destruction of the body of a Brahman? Surely not, according to your own principles; and, if not, then Brahmanhood cannot consist in body.
Say you that wisdom* constitutes the Brahman? This too is incorrect. Why? Because, if it were true, many Sudras must have become Brahmans from the great wisdom they acquired. I myself know many Sudras who are masters of the four Vedas, and of philology, and of the Mimansa, and Sanc' hya, and Vaisheshika and Jyotishika philosophies; yet not one of them is or ever was called a Brahman. It is clearly proved then, that Brahmanhood consists not in wisdom or learning. Then do you affirm that the Achár is Brahmanhood? This too is false; for if it were true, many Sudras would become Brahmans; since many Nats and Bháts, and Kaivertas, p. 164 and Bhánds, and others, are everywhere to be seen performing the severest and most laborious acts of piety. Yet not one of these, who are all so pre-eminent in their Achár, is ever called a Brahman: from which it is clear that Achár does not constitute the Brahman.
Say you that Karam makes the Brahman? I answer, no; for the argument used above applies here with even greater force, altogether annihilating the notion that acts constitute the Brahman. Do you declare that by reading the Vedas a man becomes a Brahman? This is palpably false; for it is notorious that the Rakshasa RAVAN was deeply versed in all the four Vedas; and that, indeed, all the Rakshasas studied the Vedas in RAVAN'S time: yet you do not say that one of them thereby became a Brahman. It is therefore proved that no one becomes a Brahman by reading the Vedas.
What then is this creature called a Brahman? If neither reading the Vedas, nor Sanskar, nor parentage, nor race (Kula), nor acts (Karam), confers Brahmanhood, what does or can? To my mind Brahmanhood is merely an immaculate quality, like the snowy whiteness of the Kundh flower. That which removes sin is Brahmanhood. It consists of Uráta, and Tapas, and Neyama, and Ripavas, and Dan, and Dáma, and Sháma, and Sanyama. It is written in the Vedas that the gods hold that man to be a Brahman who is free from intemperance and egotism; and from Sanga, and Parigraha, and Praga, and Dwesha. Moreover, it is written in all the Sastras that the signs of a Brahman are these, truth, penance, the command of the organs of sense, and mercy; as those of a Chándala are the vices opposed to those virtues. Another mark of the Brahman is a scrupulous abstinence from sexual commerce, whether he be born a god, or a man, or a beast. Yet further, SUKRA ACHARYA has said, that the gods take no heed of caste, but deem him to be the Brahman who is a good man although he belong to the vilest. From all which I infer, that birth, and life, and body, and wisdom, and observance of religious rites (achár), and acts (karam), are all of no avail towards becoming a Brahman.
Then again, that opinion of your sect, that pravrajaya is prohibited to the Sudra; and that for him service and obedience paid to Brahmans are instead of pravrajaya,--because, forsooth, in speaking of the four castes, the Sudra is mentioned last, and is therefore the vilest,--is absurd; for, if it were correct, INDRA would be made out to be the lowest and meanest of beings, INDRA being mentioned in the Parni Sutra after the dog, thus-- p. 165 "Shua, Yua Maghwa." In truth, the order in which they are mentioned or written, cannot affect the relative rank and dignity of the beings spoken of.
What! is PARVATI greater than MAHESA? or are the teeth superior in dignity to the lips, because we find the latter postponed to the former, for the mere sake of euphony, in some grammar sentence? Are the teeth older than the lips; or does your creed teach you to postpone SIVA to his spouse? No; nor any more is it true that the Sudra is vile, and the Brahman high and mighty, because we are used to repeat the Chatur Varána in a particular order. And if this proposition be untenable, your deduction from it, viz. that the vile Sudra must be content to regard his service and obedience to Brahmans as his only pravrajaya, falls likewise to the ground.
Know further, that is is written in the Dharma Sastra of MENU, that the Brahman who has drank the milk of a Sudarni, or has been even breathed upon by a Sudarni, or has been born of such a female, is not restored to his rank by prayáschitta. In the same work it is further asserted, that if any Brahman eat and drink from the hands of a Sudarni, he becomes in life a Sudra, and after death a dog. MANU further says, that a Brahman who associates with female Sudras, or keeps a Sudra concubine, shall be rejected by gods and ancestors, and after death shall go to hell. From all these assertions of the Manáva Dharma, it is clear that Brahmanhood is nothing indefeasibly attached to any race or breed, but is merely a quality of good men. Further, it is written in the Sastra of MANU, that many Sudras became Brahmans by force of their piety; for example, KATHINU MUNI, who was born of the sacrificial flame produced by the friction of wood, became a Brahman by dint of Tapas; and VASISHTHA MUNI, born of the courtezan URVASI; and VYASA MUNI, born of a female of the fisherman's caste; and RISHIYA SRINGA MUNI, born of a doe; and VISHVA MITRA, born a Chandalni; and NARED MUNI, born of a female spirit-seller; all these became Brahmans by virtue of their Tapas. Is it not clear then that Brahmanhood depends not on birth? It is also notorious that he who has conquered himself is a Yati; that he who performs penance is a Tapasya; and that he who observes the Brahma charya is a Brahman. It is clear then that he whose life is pure, and his temper cheerful, is the true Brahman; and that lineage (Kula) has nothing to do with the matter. There are these slokas in the Manava Dharma, "Goodness of disposition p. 166 and purity are the best of all things; lineage is not alone deserving of respect. If the race be royal and virtue be wanting to it, it is contemptible and useless." KATHINA MUNI and VYASA MUNI, and other sages, though born of Sudras, are famous among men as Brahmans; and many persons born in the lowest ranks have attained heaven by the practice of uniform good conduct (sila). To say therefore that the Brahman is of one particular race is idle and false.
Your doctrine, that the Brahman was produced from the mouth, the Kshatriya from the arms, the Vaisya from the thighs, and the Sudra from the feet, cannot be supported. Brahmans are not of one particular race. Many persons have lived who belonged to the Kaivarta Kul, and the Rajaka Kul, and the Chándal Kul, and yet, while they existed in this world, performed the Chura Karan, and Mung-bandan, and Dant-kashtha, and other acts appropriated to Brahmans, and after their deaths became, and still are, famous under the Brahmans.
All that I have said about Brahmans you must know is equally applicable to Kshatriyas; and that the doctrine of the four castes is altogether false. All men are of one caste.
Wonderful! You affirm that all men proceeded from one, i.e. Brahma; how then can there be a fourfold insuperable diversity among them? If I have four sons by one wife, the four sons, having one father and mother, must be all essentiaily alike. Know too that distinctions of race among beings are broadly marked by differences of conformation and organization: thus, the foot of the elephant is very different from that of the horse; that of the tiger unlike that of the deer; and so of the rest: and by that single diagnosis we learn that those animals belong to very different races. But I never heard that the foot of a Kshatriya was different from that of a Brahman, or that of a Sudra. All men are formed alike, and are clearly of one race. Further, the generative organs, the colour, the figure, the ordure, the urine, the odour, and utterance, of the ox, the buffalo, the horse, the elephant, the ass, the monkey, the goat, the sheep, &c. furnish clear diagnostics whereby to separate these various races of animals: but in all those respects the Brahman resembles the Kshatriya, and is therefore of the same race or species with him. I have instanced among quadrupeds the diversities which separate diverse genera. I now proceed to give some more instances from among birds. Thus, the goose, the dove, the parrot, the peacock, &c. are known to be different by their diversities of figure, p. 167 and colour, and plumage, and beak: but the Brahman, Kshatriya, Vaisya and Sudra are alike without and within. How then can we say they are essentially distinct? Again, among trees the Báta, and Bakula, and Palás, and Ashoka, and Tamal, and Nagkeswar, and Shirik, and Champa, and others, are clearly contradistinguished by their stems, and leaves, and flowers, and fruits, and barks, and timber, and seeds, and juices, and odours; but Brahmans, and Kshatriyas, and the rest, are alike in flesh, and skin, and blood, and bones, and figure, and excrements, and mode of birth. It is surely then clear that they are of one species or race.
Again, tell me, is a Brahman's sense of pleasure and pain different from that of a Kshatriya? Does not the one sustain life in the same way, and find death from the same causes as the other? Do they differ in intellectual faculties, in their actions, or the objects of those actions; in the manner of their birth, or in their subjection to fear and hope? Not a whit. It is therefore clear that they are essentially the same. In the Udambára and Panosa trees the fruit is produced from the branches, the stem, the joints, and the roots. Is one fruit therefore different from another, so that we may call that produced from the top of the stem the Brahman fruit, and that from the roots the Sudra fruit? Surely not. Nor can men be of four distinct races, because they sprang from four different parts of one body. You say that the Brahman was produced from the mouth; whence was the Brahmani produced? From the mouth likewise? Grant it--and then you must marry the brother to the sister! a pretty business indeed! If such incest is to have place in this world of ours, all distinctions of right and wrong must be obliterated.
This consequence, flowing inevitably from your doctrine that the Brahman proceeded from the mouth, proves the falsity of that doctrine. The distinctions between Brahmans, Kshatriyas, Vaisyas and Sudras, are founded merely on the observance of divers rites, and the practice of different professions; as is clearly proved by the conversation of BAISHAM PAYANA RISHI with YUDHISTHIRA RAJA, which was as follows: One day the son of PANDU, named YUDHISTHIRA, who was the wise man of his age, joining his hands reverentially, asked BAISHAM PAYANA, Whom do you call a Brahman; and what are the signs of Brahmanhood? BAISHAM answered, The first sign of a Brahman is, that he possesses long-suffering and the rest of the virtues, and never is guilty of violence and wrong doing; that he p. 168 never eats flesh; and never hurts a sentient thing. The second sign is, that he never takes that which belongs to another without the owner's consent, even though he find it in the road. The third sign, that he masters all worldly affections and desires, and is absolutely indifferent to earthly considerations. The fourth, that whether he is born a man, or a god, or a beast, he never yields to sexual desires. The fifth, that he possesses the following five pure qualities, truth, mercy, command of the senses, universal benevolence, and penance.* Whoever possesses these five signs of Brahmanhood I acknowledge to be a Brahman; and, if he possess them not, he is a Sudra. Brahmanhood depends not on race (Kuli), or birth (Jat), nor on the performance of certain ceremonies. If a Bhandál is virtuous, and possesses the signs above noted, he is a Brahman. Oh! YUDHISTHIRA, formerly in this world of ours there was but one caste. The division into four castes originated with diversity of rites and of avocations. All men were born of woman in like manner. All are subject to the same physical necessities, and have the same organs and senses. But he whose conduct is uniformly good is a Brahman; and if it be otherwise he is a Sudra; aye, lower than a Sudra. The Sudra who, on the other hand, possesses these virtues is a Brahman.
Oh, YUDHISTHIRA! If a Sudra be superior to the allurements of the five senses, to give him charity is a virtue that will be rewarded in heaven. Heed not his caste; but only mark his qualities. Whoever in this life ever does well, and is ever ready to benefit others, spending his days and nights in good acts, such an one is a Brahman; and whoever, relinquishing worldly ways, employs himself solely in the acquisition of Moksha, such an one also is a Brahman; and whoever refrains from destruction of life, and from worldly affections, and evil acts, and is free from passion and backbiting, such an one also is a Brahman; and whoso possesses Kshema, and Daya, and Dama, and Dán, and Satya, and Souchana, and Smritti, and Ghrina, and Vidya, and Vijnan, &c. is a Brahman. Oh, YUDHISTHIRA! if a person perform the Brahmacharya for one night, the merit of it is greater than that of a thousand sacrifices (yajna). And whoso has read all the Vedas, and performed p. 169 all the Tirthas, and observed all the commands and prohibitions of the Sastra, such an one is a Brahman! and whoso has never injured a sentient thing by act, word or thought, such a person shall instantly be absorbed (at his death) in BRAHMA. Such were the words of BAISHAM PAYANA. Oh, my friend, my design in the above discourse is, that all ignorant Brahmans and others should acquire wisdom by studying it, and take to the right way. Let them, if they approve it, heed it; and if they approve it not, let them neglect its admonitions.
tumhi khare lekhak aahat..............tumchi aaj amhala aani samajala khari garaj aahe..........
ReplyDeleteआताच मी हा लेख वाचून काढला. हे एक महत्वाचे संशोधन आहे. या लेखावरून हे सिद्ध होते की वैदिकांप्रमाणे बौद्ध धर्मीयांनीही वांग्मय चौर्य केले आहे. अनेक उपनिषिदांतल्या अनेक चांगल्या गोष्टी अजूनही लोकांना फारशा माहीत नाहीत, त्या अशाच पुढे आणल्या पाहिजेत.
ReplyDeleteThis is RSS type chourya sanshodhan navhe viparyas. Mahavir r u a Jain?
Deleteसावरकरांनी किर्लोस्कर मासिकात एक लेख लिहिला होता.
ReplyDeleteतो " जात्युच्छेदक निबंध " या नावाने जे पुस्तक त्यांच्या नावाने कोल्हापूरच्या रिया पब्लिकेशन ने प्रसिद्ध केले आहे.
प्रमुख वितरक अजब दिस्त्रीब्युतर्स ६७८ - इ ,निदान हॉस्पिटल समोर , शाहूपुरी - २ री गल्ली -कोल्हापूर येथे मिळते.
त्यात सावरकरांनी पान क्रमांक १०८ वर अश्वघोष कृत वज्रसुचीचे मराठीत भाषांतर - कदाचित अंशतः - केलेले दिसते -
अश्वघोषाच्या गुरुना - मंजुघोशाला वंदन करून इत्यादी - - उल्लेख आहे.
त्याचा आणि आपण दिलेल्या विशाल अगरवाल यांच्या इंग्रजी अनुवादाचा मेल बसतो का ते पाहावे लागेल ,
तुम्ही शैव शैव करत ब्राह्मणत्वाला वाचवण्याचा कितीही प्रयत्न केला तरी धर्मांतर करणाऱ्या हिंदूंची संख्या वाढतेच आहे आणि अशीच वाढत जाणार आहे. बौद्ध धर्म याच भूमीत जन्माला येऊन संपूर्ण आशिया खंडात पसरतो आणि तुमचा शैव (म्हणजेच ब्राह्मण) धर्म मात्र इथेच कोंडला जातो. याचे कारण काय आहे हे आता हिंदूंना कळू लागले आहे. ज्या धर्माचे शंभर टक्के अधिकार आजही जन्माने ब्राह्मण असणाऱ्यांच्या हातात आहेत त्या धर्मात राहण्याचे इतरांना काहीच प्रयोजन नाही. स्वत:ला हव्या त्या धर्मात जा पण या धर्मात राहून ब्राह्मणांची गुलामी सहन करू नका हे समस्त हिंदूंना आवाहन.
ReplyDeleteकल्पना छान आहे .लवकर अमलात आणा
Deleteआणि कृपया खुलासा कराल का कि शैव म्हणजे काय आणि
सद्ध्या हिंदू धर्म समजा मी स्वीकारला
तर मला कुठली जात मिळेल ?कारण हिंदू धर्मात जन्मतःच प्रत्येकाला एक जात मोफत मिळते ,
मग मी जर सध्या अहिंदू असेन ,उच्च शिक्षित असेन भरपूर पैसा असेल आणि मला हिंदू व्हायचे आहे तर माझी जात काय असेल ?
नुसताच हिंदू पण त्याला जात नाही अशी हिंदू धर्मात सोय आहे का ?
The interpretation of social history is influenced by two assumptions
Delete1. Aryan Invasion Theory
2. India is historically a land locked land.
Both of them are wrong.
How one can say that Hinduism did not spread in another countries. The biggest Hindu Temple in the world is in Cambodia, and it was built in 13 th century by the then Cambodian King Suryavarman II. There are thousands of Hindu temples in Cambodia, Thailand, Laos, Indonesia and other counties of the region. Many of them are declared as world heritage.
Hinduism was the religion of people of the countries like Indonesia, Malaysia, Thailand, Cambodia, Vietnam, Laos for a long time(more than 1200 years) . These people were converted to other religions due to different reasons after 14 the century.
What kind of Buddhism is there in Countries like Thailand, where they did not changed law enforcement books after converting to Buddhism. It is the fact their law enforcement books that were just translation of various Smruti Granthas in Thai language, continued as it is after the conversion.
In these countries there is no history is castes, during the time when these people were Hindu, neither their conversion to other religions has anything to do with social injustice.
At present There are more than 18 million Hindus in Indonesia. Also nearly 40% people of this country are observing religion that is mix of hindu and muslim. Also each year hundreds of thousand people are declaring themselves as hindu (not converting) in this country.
In India there is huge lack of knowledge about the history of these countries.
It is surprising that historians in India, while explaining social issues directly go to thousands of years back and try to find all reasons in ancient texts, on the other hand they do not consider history of these countries and spread of Hinduism in these countries.
The above facts supports the theory that casts system became more and more rigid after 11 the century. It is not very old, and it has very little things to do with ancient hindu texts.
First define the Hinduism. Age of "Hindu" concept. We do not find any refernce of name "Hindu" in Vedas........Hindu is not religion but it was called to address people living east of Indus river.
Deleteसावरकरांचे वज्रसूची चे भाषांतर अंशत: नसून पूर्ण आहे.जात्युच्छेदक निबंध केवळ ५०रुपयात नाना गोडसे यांच्याकडे उपलब्ध आहे.९८९००८८८०१.सावरकरांचे हे पुस्तक वर्णव्यवस्थेचा अत्यंत कठोर शब्दांत समाचार घेणारे आहे.
ReplyDeleteहे सावरकरांचे पुस्तक नेटवरही उपलब्ध आहे:-
ReplyDeletewww.savarkarsmarak.com
या साइटवर पुस्तके या लिंकमध्ये जात्युचःएदक निबंध मध्ये वज्रसूची नांवाचे प्रकरण.
वज्रसूचीचा कर्ता बुद्धघोष हा जन्माने ब्राह्मण होता,तेव्हा त्याच्या लिखाणात उपनिषदाची पद्धती येणे स्वाभाविक आहे.त्याकाळी हिंदू आणि बौद्ध हे शब्द प्रचलित नव्हते.एकाच ब्राह्मणाच्या घरात एक भाऊ बुद्धानुयायी आणि दुसरा वेदानुयायी असे.[पहा राहुल सांकृत्यायन यांच्या बुद्धचर्येची त्यांनीच लिहिलेली प्रस्तावना.]
ReplyDeleteदत्तात्रय आगाशे,राज्यघटनेच्या २५ व्या कलमाप्रमाणे सर्व बौद्ध,जैन,शीख हिंदूच आहेत.तुम्हाला हिंदू धर्मात कोणत्याही जातीशिवाय येता ये ईल.आर्यसमाज,लिंगायत,महानुभा,वारकरी हे पंथ जाती मानीत नाहीत.
ReplyDeleteमाझा मुद्दा असा आहे कि हिंदू म्हणून जन्माला येणारा माणूस नुसता हिंदू कधीच नसतो -खरे न ?
Deleteतो हिंदू तेली असेल - हिंदू ब्राह्मण असेल -हिंदू साळी असेल - नाही का ?
म्हणून माझी एक शंका होती कि धर्मांतर होऊन हिंदू बनणाऱ्या ची जात काय असेल ? त्याला कुठे ढकलणार ?
आणि ते इतर जात वाल्यांना चालेल का ? समजा एखादा हिंदू झाला आणि त्याला आज पासून धर्मांतरित हिंदू -
समजा त्याच्या उद्योग प्रमाणे तेली केले ! आणि त्याचा मुलगा समजा इन्फोसिस मध्ये आहे त्याला ते चालेल का ? त्याने काय करायचे ?
धर्मांतरित माणसाच्या जातीला एक्स्पायरी डेट आहे का ? म्हणजे त्याच्या पिढी पुरता तो हिंदू तेली असेल ,त्याच्या पुढच्या
पिढीतल्या लोकांनी पी.एम.सी.मध्ये किंवा योग्य ठिकाणी जात फेर बदल करायची सोय करता येईल का ?
असे करावे असे वाटते म्हणजे निदान धर्मांतरित हिंदू जात बदलाचा आनंद घेऊ शकेल
डा.मेजर मधुसूदन चेरेकर wrote: राज्यघटनेच्या २५ व्या कलमाप्रमाणे सर्व बौद्ध,जैन,शीख हिंदूच आहेत..... Wrong statement. भारतीय घटनेच्या २५व्या कलमानुसार जैन, बौद्ध, शीख यांना(ही) हिंदू कायदा लागू राहील असे त्या कलमात म्हंटले आहे. त्याचा अर्थ जैन, बौद्ध, शीख हे हिंदू आहेत असा होत नाही. तसेच जन गणनेत या तीनही धर्मीयांची स्वतंत्र नोंद होत असते, हिंदू म्हणून नव्हे. शिवाय रंगनाथ मिश्रा आयोगाने जैन, बौद्ध, शीख यांना हिंदू कायद्यातून वगळावे अशी शिफारस केली आहे, ती घटना पुनर्वालोकन समितीने मान्य केली आहे, आणि त्या दृष्टीने पावलेही उचलली जात आहेत.
Deleteजात बदलता येत नाही हे खरे नाही. लोकांना जात बदलायची नसते एवढेच काय ते खरे आहे. समजा जातीआधारीत आरक्षण रद्द झाले आणि एखाद्याने धर्म बदलला तर तो कशाला जात ठेवील? दुसरी बाब म्हणजे धर्मांतरे जातीनिहाय टोळक्याने झाली तर जात धर्मांतरानंतरही राहते...कारण धर्माचा नसला तरी "आपल्या जातवाल्यांचा" मानसिक आधार राहतो...जात ही मानसिकता आहे...धार्मिक वास्तव नाही. जातीव्यवस्था धर्माने नव्हे तर समाजाने निर्माण केली आहे.
Deleteदत्तात्रय आगाशे,तुम्हाला कोणतीही जात न लावता हिंदू होता ये ईल.तुम्हाला स्वीकारले जाईल.स्वामी श्रद्धानंद,वीर सावरकर,नरेंद्र महाराज यांनी अनेक अहिंदूंना हिंदू धर्मात परत घेतले.अशा परिवर्तित हिंदूंना जातीची अडचण आल्याचे कधी ऐकले नाही.
Deleteमाझ्या वरील कोमेंटमध्ये चुकून बुद्धघोष आले आहे.अश्वघोष असे वाचावे.
ReplyDeleteभगवान बुद्धांनी सांगितलेल्या धम्मपदात ब्राह्मणवर्ग नांवाचे प्रकरण आहे.भगवान बुद्धांनी निर्विकार व्यक्तीस ब्राह्मण,आर्य आणि वेदगू म्हटले असून असा ब्राह्मण बनणे हेच आपल्या "सनातन" धर्माचे ध्येय असे म्हटले आहे.त्यांनी स्वत:च्या शिकवणुकीस आर्य व सनातन म्हटले असून शिष्योत्तमास ब्राह्मण आणि वेदगू म्हटले आहे.
ReplyDeleteतुमच्याच तर्काप्रमाणे वज्रसूचिका शंकराचार्यानी रचले असावे.अश्वघोष हा शंकराचार्यापूर्वी झालेला असल्याने.त्यांनी अश्वघोशाचे वांग्मय घेतले आहे,अश्वघोषाने त्यांचे नव्हे.सर्वच हिंदू धर्मशास्त्रे ही बौद्ध धर्मग्रंथांचे रूपांतरण आहेत.
ReplyDeletehttps://www.facebook.com/media/set/?set=a.3338491081013.113945.1830735461&type=3 येथे सावरकरांच्या भाषांतराची छायाचित्रे टाकली आहेत.
ReplyDeleteआगाशे साहेब, चेरेकर साहेब, काही स्पष्टीकरणे...
ReplyDelete१. बुद्धाच्या हयातीत त्याचे मुख्य शिष्य ब्राह्मनच होते. पण तरीही त्रिपिटके व अन्य साहित्याची शैली कोठेही औपनषदिक झालेली नाही. उत्तरकालीन साहित्याचीही शैली सर्वस्वी वेगळी आहे. वज्रसूचीचाच अपवाद दिसतो. याचे उत्तर चेरेकरांच्या विवेचनातून मिलत नाही.
२. वज्रसूची हिंदू उपनिषदांमद्धे कशी याचेही उत्तर चेरेकर साहेब देत नाहीत. हिंदु वाद्मय बौद्ध वाड्मयाधारित आहे हा एक नवाच शोध आहे. बहुदा वेदही बौद्धांनीच रचले असावेत असा संदेश मिळतो...जो खरा नाही.
३. वज्रसूचीचा सावरकरकृत अनुवाद मी वाचला आहे, पण सावरकर तटस्थ इतिहासकार नसल्याने त्यांचा अनुवाद प्रमाण मानता येत नाही. अर्थत त्यांनी जातीव्यवस्थेवर चढवलेले हल्ले अभिनंदनीय असेच आहेत.
४. आगाशे सर, जातीव्यवस्था हा हिंदू धर्माच्या प्रसारास अडथला आहे. त्यामुळेच जातीविरहित हिंदू समाजनिर्मितीची गरज आहे.
५. व्यक्तिगत पातळीवर धर्म नाकारता येतो...बुद्धीवंत जनांस ते जमतेही, परंतु एकुणातील समाज म्हणुन आपण पहातो तेंव्हा धर्माची अपरिहार्यता लक्षात येते. त्यामुळे धर्मांतरे करण्यपेक्षा आहे त्याच धर्मातील जळमटे दूर करून त्यालाच सशक्त बनवणे मला महत्वाचे वाटते.
६. बौद्ध धर्माने भारताचे अपरिमित नुकसान केले आहे हे माझे मत स्पष्ट आहे. बौद्ध धर्म जातीविरहित होता हे खरे नाही. फक्त भिक्खुसंघात प्रवेश करणा-यांना जातीबंधन नव्हते व संघात गेल्यानंतर त्यांच्यापुरता जातीभेद संपत होता...पण व्यवहारात जाती होत्याच...आजही आहेत.
व्यवहारातील जाती ह्या बौद्ध धर्माने जन्माला घातल्या की तुमच्या आवडत्या शैव धर्माने? जर जातीभेद हा बौद्ध धर्माचा पाया असता तर भारताबाहेर आशिया खंडात देखील हा जातीभेद पसरला असता. बुद्धाला विष्णूचा अवतार ठरवण्याचा कावा कोणाचा होता?
Deleteह्या चार्तुर्वर्ण्याने केवळ बौद्धच नाही तर ह्या देशातील सर्वच धर्मांना ग्रहण लावले आहे. "देवाधीनं जगत सर्वं मंत्राधीनं च दैवतं. ते मंत्रा ब्राह्मणाधीना ब्राह्मणो मम दैवतं." हे ह्या देशातील मनुवाद्यांचे मूळ सूत्र आहे. प्रत्येक नवीन विचारधारा जर ह्या सूत्रात फिट बसत असेल तर ठीक नाहीतर त्या विचारधारेला मोडून तोडून वाकवून ह्या सूत्रात बसवणे हाच उद्योग इथे गेली काही हजार वर्षे चालला आहे. म्हणूनच नास्तिक सावरकरांना स्वतंत्र भारतात संस्कृत ही "देवभाषा" हवी होती. उद्या जर हा देश साम्यवादाकडे झुकला तर लगेच कार्ल मार्क्स हा देखील एखाद्या ब्राह्मणाचा शिष्य होता असे म्हणून मार्क्सपुराण लिहिले जाईल.
हिंदू धर्माच्या बाबतीत जो प्रश्न विचारला जातो, तो सगळ्याच धर्मांना लागो पडतो. समजा मी बौद्ध धर्म स्वीकारला तर मला कोणती जात मिळणार? बौद्ध धर्मातही जगभर अनेक जाती आहेत. मध्यंतरी ४० भटक्या-विमुक्त जातींनी बौद्ध धर्म स्वीकारला (म्हणे), मग आता ते जातीविरहित झाले का? बौद्ध धर्म स्वीकारणा-या रूपा कुलकर्णी बोधी यांना जात नाही का? जर नसती तर त्यांनी आपल्या भाषणात आपल्या ब्राम्हण जातीचा उदो-उदो केला नसता. उद्या तुम्ही युरोपमध्ये जावून ख्रिस्ती झालात तरी तुमची जात आहे तीच राहील. जात आणि धर्म या वेगवेगळ्या गोष्टी आहेत. धर्मांतर करता येते, जात्यांतर नव्हे.
Deleteकार्ल मार्क्सचा गुरू नव्हे, तर खुद्द कार्ल मार्क्स हाच ब्राम्हण होता. त्याचा पुरावा असा:
Deleteकार्ल मार्क्स ज्यू होता
ज्यू हे ब्राम्हण आहेत असे अनेक ब्राम्हण विरोधी संशोधक(?) म्हणतात
म्हणून कार्ल मार्क्स हा ब्राम्हण होता.
जात बदलता येत नाही हे खरे नाही. लोकांना जात बदलायची नसते एवढेच काय ते खरे आहे. समजा जातीआधारीत आरक्षण रद्द झाले आणि एखाद्याने धर्म बदलला तर तो कशाला जात ठेवील? दुसरी बाब म्हणजे धर्मांतरे जातीनिहाय टोळक्याने झाली तर जात धर्मांतरानंतरही राहते...कारण धर्माचा नसला तरी "आपल्या जातवाल्यांचा" मानसिक आधार राहतो...जात ही मानसिकता आहे...धार्मिक वास्तव नाही. जातीव्यवस्था धर्माने नव्हे तर समाजाने निर्माण केली आहे.
Delete@सांगलीकर
Deleteजेव्हा बुद्धाप्रमाणे महावीर यांनाही विष्णूचा अवतार म्हणून घोषित करण्यात येईल तेव्हा तुमचे डोळे उघडतील.
जात असणे वेगळे आणि जातीची जाणीव करून देणे वेगळे. हजारो वर्षं अस्पृश्यांनी त्यांची जात स्वत:च टिकवून ठेवली काय? त्यांनी स्वत:च स्वत:वर अस्पृश्यता लादली का? मग बाकीचे लोक काय गोट्या खेळत होते? डोळ्यांसमोर धडधडीत चाललेले अमानुष अत्याचार समाजाने निर्लज्जपणे कसे बघितले? या सर्व गोष्टींना धर्माचे समर्थन होते म्हणूनच ना? आज सवर्ण स्त्रिया गरीब असल्या तरी त्यांची कोणी विवस्त्र करून धिंड काढत नाहीत. पण तीच दलित स्त्री असली की तिचे काय होते ते अनेकवेळा महान भारतीय संस्कृतीने डोळे किलकिले करून पाहिले आहे.
Deleteइतर धर्मांत अशा प्रकारच्या अत्याचारांना आणि चातुर्वर्ण्याला समर्थन नाही. म्हणूनच ह्या देशातील मनुवादी धर्मांतराला विरोध करतात. एकदा धर्मांतर झाले की मग धर्माच्या नावावर अत्याचार खपवता येणार नाहीत हे त्यांना नेमके माहित आहे. मग त्यांचा पाशवी चेहरा उघडा पडेल ह्या भयापोटीच इतर धर्मांची निंदा नालस्ती करणे, इतर धर्मातील महापुरुषांना हिंदू धर्माचे अनुयायी ठरवणे हे उद्योग ते करत असतात. जातीव्यवस्थेला कंटाळून लोकांनी धर्मांतर केले हे विवेकानंदांनीही मान्य केले होते. जर हिंदू धर्म खरोखरच समानतेचा उद्घोष करत असता तर इतर धर्मांतून लोक ह्या धर्मात आले असते. पण प्रत्यक्ष चित्र नेमके याच्या उलट आहे. हे का होते आहे याचा गांभीर्याने विचार जर कोणी केला नाही तर एक दिवस असा उगवेल की या धर्माचे समर्थन करायलाही कोणी शिल्लक राहणार नाही.
मनःपूर्वक आभार,
Deleteअत्यंत सुस्पष्ट मत नोंदविल्या बद्दल !
आपले २६ तारखेचे ५.२१ ए.एम.चे मांडलेले विचार अतिशय वाचनीय आहेत.
उगीचच फाफट पसारा नाही -शब्दांची आतिषबाजी नाही - मूळ मुद्द्यापासून भरकटणे नाही.
असे लिखाण तरुण पिढीला चटकन भावते.
हल्ली खांडेकरी भाषा - जी देसाई नि श्रीमानयोगी मध्ये वापरली आहे - तशी -कंटाळवाणी वाटते.ती शैली आपण टाळली - त्याबद्दल अभिनंदन !
बौद्ध धर्माविषयीचे आपले मत योग्य आहे .
सध्या नवीन जाती निर्माण होत आहेत. आय.टी -नॉन आय टी ,हा प्रकार ब्राह्मण आणि ब्राह्मणेतर असाच थोडासा झाला आहे .
प्रत्येक गावाच्या भिंती उंच होत आहेत ! ५ कोसावर भाषा बदलते त्या प्रमाणे ५ कोसावर जणू नाका बंदी होत आहे -
कुरियर सर्व्हिस , रोज गाड्या धुणारे ,अन्नाचे डबे पोचवणारे , असा नवीन श्रमिक वर्ग निर्माण होत आहे.
तरुण वर्ग रिक्षातून उतरल्यावर उरलेली मोड परत घ्यायला थांबत नाहीये !प्रत्येक महानगराचे एकेक राज्य बनत आहे.
पैसा आणि श्रम यांचा मेळ बसवणारे - त्यासाठी अलिखित नियम करणारे आता अदृश्य होत आहेत.
जाती व्यवस्था हे हिंदू धर्माचे मोठे वैशिष्ठ्य होते कधीकाळी ! त्यावेळेस यशापयश पैशात मोजले जात नव्हते.
मोगुबाई कुर्डीकर,बेगम अख्तर, लता दीनानाथ - यांची जात कोणती - देवदासी ? ? पं ,भीमसेन तर ब्राह्मण !
श्रेष्ठ शिल्पकार करमरकर आणि धुरंधर यांची जात कुठली ?पण कलाकाराला त्याचा मोबदला मिळालाच पाहिजे - मानाने -
असे हुकुम्मत गाजवत सांगणारी एक लता मंगेशकरच !तिथे तिला तिची जात आडवी आली नाही.
पूर्वी जाती निहाय समाज रचना झाली -आता भाषा निहाय प्रांत रचना होत आहे.
काशी रामेश्वर यात्रा , चातुर्मास ,एकादशी आणि शिवरात्र हे उपवास - हि एक सुंदर बांधणी होती . त्यात जात कुठेच आड येत नव्हती
मला धर्म हा श्रद्धेपेक्षा अभ्यासाचा विषय म्हणून जास्त आवडतो.
स्त्री आणि पुरुष हि पण तसे पाहिले तर वेगळी जातच म्हटले पाहिजे.
जातींवर अत्याचार - अन्याय होतो तो कशामुळे ? उपजीविकेची साधने कमी आणि खाणारी तोंडे जास्त? आयते ओरबाडणारे कोण ?ब्राह्मण - खोत -देशमुख -? पाटील - जहागीरदार ?
एक गमतीदार गोष्ट सांगतात -
एक कोळीण आणि माळीण योगायोगाने आपापल्या टोपल्या एकमेकीच्या उशाशी देऊन झोपल्या - दोघींना झोप येईना !
सुंदर फुलांच्या वासाने कोळीण खुश होण्या ऐवजी तिचे डोके दुखू लागले आणि बोम्बिलाच्या वासाने माळीण जागी !
"तेथे पाहिजे जातीचे" हि काही अपमानकारक म्हण नाहीये !
सौ सुनारकी एक लोहारकी ! किंवा अशा अनेक म्हणी या त्या त्या जातीचे भूषण ठरतात !
एक साधा प्रश्न आहे. मुळात फुलांचा वास सुंदर आणि माशांचा वास वाईट ही विभागणी कोणी केली? आपल्या मर्यादित अनुभवांपलीकडे देखील जग आहे हे तरुण पिढीला कळते. उपरोधिक आणि असंबद्ध लिखाण यातील फरक देखील तरुण पिढीला कळतो हे आश्चर्यच म्हणावयास हवे! बाकी अजिबात असंबद्ध आणि विस्कळीत न लिहिता अगदी मुद्देसूद विचार मांडल्याबद्दल आपले हार्दिक अभिनंदन. शब्दांवरची अशी हुकुमत आता लवकरच इतिहासजमा होईल.
Deleteअरे हो ! "भटाला दिली ओसरी भट हातपाय पसरी" अशा अनेक म्हणी "त्या जातीचे" खरेच भूषण ठरतात. खरोखरच "तेथे पाहिजे जातीचे" ही काही अपमानकारक म्हण नाहीच मुळी !
कोळीण रोज माशांशी संबंध येत असल्याने त्या वासाशी परिचित असते.
Deleteमाळीणी चेही तेच ! तिला नित्य फुलांचा सहवास - तिला माशाचा वास असह्य होणारच !
आणि मर्यादित अनुभव म्हणायचं तर जेवण माशाशिवाय पूर्ण होत नाही - रोज - मग ती चतुर्थी असो वा सोमवार !
बरेच लोक काही धर्म बिर्म भानगड मानत नाहीत !
भटा बाबत एक चांगली भारी म्हण सांगू का ?
साप आणि भट समोरून येताना दिसले तर सापाला सोडावे - पण भटाला अजिबात सोडू नये !
हे कोण अनानिमास असा तो मास्सो माका डोसकी फिरलेलं चेडवा दीसता -कसें -बरा असा मारो हा !
"साप आणि भट समोरून येताना दिसले तर सापाला सोडावे - पण भटाला अजिबात सोडू नये !"
Deleteबरोबरच आहे. सापाच्या विषावर उतारा आहे. भटांच्या विषावर नाही. सापाचा एक चावा एका माणसाला मारतो पण भटांचा एक विचार पिढ्यांपिढ्यांना मारतो.
बाय द वे, चेडवा म्हणजे मुली आणि झिलगे म्हणजे मुलगे. आधी भाषा शिकून घ्या. मग स्टाइल मारा.
चला या निमित्ताने अनोनिमास हि बाई नसून पुरुष आहे हे तरी समजले.
Deleteमला उत्तम कोंकणी येते - कोकणीला व्याकरण नाही -
काळजी नसावी.
काय हो तुम्ही अनोनिमास असे लिहिण्यापेक्षा श्री. अनानिमास असे लिहिले असते तर
हा मुलगा मुलगी -आणि मला कोकणी येते कि नाय तो मुद्दाच राहिला नसता .
स्टाइल चा प्रश इथे कुठे आला - माणूस पटकन रोजच्या भाषेत लिहून जातो .
त्यामुळे तुमच्या भावनाना ठेच पोचली का ?
ती वज्रसुचीची चर्चा राहिली बाजूला अन भलतच पेटतंय -का ते माहित नाय !
चाललाय ते बरे चाललाय असे म्हणायचे - दुसरे काय ?
७. वज्रसूची ही अश्वघोषच्या नांवावर खपवली जात असली तरी तसे प्रत्यक्ष पुरावे नाहीत हे मी स्पष्ट केले आहे. अश्वघोष हा एक महाकवि व महान नातककार होता. त्याच्या शैलीशी वज्रसूची जुळत नाही.
ReplyDelete८. धर्मकिर्ती हा वज्रसूचीचा लेखक म्हणुन चिनी अनुवादांत दिसतो. परंतु तांत्रिक बौद्ध वगळता वज्रसूचीचा बौद्धांत प्रसार नव्हता.
९. वज्रसूचीचा काळ पाचव्या ते सहाव्या शतकादरम्यानचा आहे असे दिसते. १०८ उपनिषदांत वज्रसूची येते व त्याच गाभ्यावर आधारित बौद्धांनी तर्कविवादासाठी तिचा थोडा विस्तार केलेला स्पष्ट दिसतो.
Sanjay Sonavaniji,
ReplyDeleteWhy dont u hide that ur a "kattar" type Hindutavadi. At least be honest to urself and say "Garv se kaho hum Brahmni Hindu Hai". Why r u separating shaivism from brahmnism. Both r same. Both ideas r from same philosophy i.e. Brahmnism. And please accept ur deadly against Buddhism.
When someone is hellbent to misunderstand and make false allegations then no one can help him. Yes, I am agaisnt many tenets of Buddhism on philosophical grounds and the history that has been shaped because of its rise and fall. I altogether hate Hindutvavadi's for they are stauch supporters of Vedic Varna system and thus inequality on the basis of birth. You need to study Avaidik Shavism untill then you wont understand what is what.
DeleteTo Anonymous......
DeleteYou know just two side of anything.... 'This' or 'that'... Brahmin or Bahujan....India or Pakistan.....
There are many sides, many colors, many shades to every problems. It is not necessary to be a Brahmin to speak against false things the Bahujans are spreading.
संजयजी त्रिपिटकातील मज्झिम निकायाती्ल चंकी सुत्तावरील अट्ठकथा म्हणते की गौतम बुद्धापूर्वी अनेक ्बुद्ध हो ऊन गेले.त्यांच्या शुद्ध वाणीस ९ ब्राह्मण ऋषींनी जपून ठेवले होते परंतु त्यात यद्न्यमंत्र मिसळून नंतरच्या ब्राह्मणांनी त्याचे वेद बनवले.बौद्ध वांग्मय हे बुद्धकालीन असून रामायण,महाभारत व १८ पुराणे यांची रचना गुप्तकालीन आहे.जातक अट्ठकथांचे दुर्गा भागवत यांनी अत्यंत अभ्यासपूर्ण आणि सुंदर भाषांतर केले आहे.त्याचे मोठमोठे ८ खंड आहेत.रामायण महाभारत आणि १८ पुराणांच्या कथांची मूळ सूत्रे या बौद्ध जातककथांम्ध्येच सापडतात.बाबासाहेब म्हणतात की गीता ही धम्मपदाची नक्कल आहे.तेव्हा हिंदू धर्म हा मूळ बुद्ध-धम्माचेच एक भ्रष्ट रूप आहे असे मला वाटते.
ReplyDeleteसावरकरांनी केलेले भाषांतर इंग्रजी भाषांतराशी ताडून पहा.कुठलाही अप्रामाणिकपणा सावरकरांनी केल्याचे आढळणार नाही.
ReplyDeleteदत्तात्रय आगाशे,तुम्हाला कोणतीही जात न लावता हिंदू होता ये ईल.तुम्हाला स्वीकारले जाईल.स्वामी श्रद्धानंद,वीर सावरकर,नरेंद्र महाराज यांनी अनेक अहिंदूंना हिंदू धर्मात परत घेतले.अशा परिवर्तित हिंदूंना जातीची अडचण आल्याचे कधी ऐकले नाही.
ReplyDeleteत्यांना 'ब्राम्हण' करून घेतले की काय? की त्यांना त्यांची मूळ जात देण्यात आली?
Deleteडॉ .आंबेडकर यांच्या बरोबर बौद्ध झालेल्यांना नवबौद्ध म्हणतात त्याचा अर्थ एक प्रकारे ती एक जात झाली नाही का नवीन ?
Deleteश्री.चेरेकर कितीही म्हणाले तरी कोकणात किंवा देशावर समाज जो पर्यंत रोटी बेटी व्यवहार एकमेकात करत नाही तो पर्यंत
जाती नष्ट होणार नाहीत.
मी मुळचा ब्राह्मण - समजा मुसलमान झालो - आणि परत हिंदू झालो तर ? माझ्यावर काय शिक्का बसेल "बाटगा "
जेंव्हा मुसलमान अम्मल होता त्या वेळेस हे बाटगेपण कारभारात कुठलेतरी उच्च पद मिळाल्याने खपून जायचे.
अशा माणसाशी किंवा त्याच्या घराण्याशी कुणी चित्पावन खुलेआम नाते जोडेल का ?आणि जोडेल - का नाही जोडणार ? असे म्हणणे वास्तवाला सोडून ठरेल .
जातपात हि घराण्याचा किंवा समूहाचा इतिहास रेकोर्ड करणारी शास्त्रोक्त पद्धत आहे.एखाद्या जातीचा व पोटजातीचा उगम हा आपल्याला काहीतरी घटना वा इतिहास सांगतो.
पुराणातले दाखले फारच हास्यास्पद ठरतात या बाबतीत !पण जरा खोल विचार केला तर बघा- आपल्याकडे गणपती बसवतो आपण -कुणी अर्ध्या दिवसाचा तर कुणी दीड -पाच -सात - दहा -किती विविधता -आणि का ?साधा विचार केला तर असे दिसेल कि काहीतरी कौटुंबिक अडचणींमुळे असे घडू शकते .मृत्यू,शकून अपशकून , सोयर सुतक -पण नशीब आपले -त्यावरून जाती पडल्या नाहीत पोटजाती ! नाहीतर हे दिडके ब्राह्मण ,हे गौरी ब्राह्मण -असे हजार प्रकार झाले असते.
जात - उपजात त्यांचा उगम हे गमतीदार आहे.नामदेवाच्या शिष्यात जे भावसार क्षत्रिय आले हिंगला देवीचे शाक्त पंथीय भक्ती मार्गी झालेले असे नामदेव शिंपी झाले.
भंडारी जातीचे पण असेच सांगता येईल.ब्राह्मणांचे पण तसेच ! कऱ्हाडे -चित्पावन -देशस्थ-
सध्या अवस्था अशी आहे कि काही विषयात जातपात मानणे माणसाच्या आवाक्यात राहिलेले नाही.लोकलमध्ये स्पर्श कसा टाळणार .
भोजनगृहात कोण अन्न शिजवते यावर कसा कंट्रोल असणार - शिवाय जातपात मानणे मूर्खपणा आहे असे शालेय शिक्षणातून शिकवले जाते ,कायद्याने पण जातीभेद मानणे
गुन्हा ठरवले आहे.त्यामुळे - वेळ लागेल - पण जातीभेद कमी कमी होत जाणारच !
लोक शिक्षण आणि प्रबोधन हाच त्यावर उपाय आहे !
महावीरजी घटनेतील मूळ वाक्य असे आहे:-reference to Hindus shall be construed as including a reference to persons professing the Sikh, Jaina or Buddhist religion, and the reference to Hindu religious institutions shall be construed accordingly.इथे हिंदू कायद्याचा उल्लेख नसून हिंदू धार्मिक संस्थांचा उल्लेख आहे.हिंदू धार्मिक संस्थांमध्ये जैन,बौद्ध आणि शीख धार्मिक संस्थांचा समावेश केला आहे.हिंदू कोड बिलातही या सर्वांचा समावेश आहे.
ReplyDelete[The Indian Supreme Court] said if the argument for recognising every religious group within the broad Hindu religion as separate religious minority was accepted and such tendencies were encouraged, ‘the whole country, which is already under class and social conflicts due to various divisive forces, will further face divisions on the basis of religious diversities. Such claims to minority status based on religion would increase in the fond hope of various sections of people getting special protections, privileges and treatment as part of constitutional guarantee,’ the court said adding ‘a claim by one group of citizens would lead to a similar claim by another group and conflict and strife would ensue.’”
ReplyDeleteRead latest news, forget old things:
ReplyDeleteSC notice to Centre on plea for distinct identity for Sikhs
The petitioners questioned the wisdom of including Sikhs, Jains and Buddhists under the laws were meant only for the Hindus, if one were to go by the titles. “When all the four religions stand admittedly on an equal footing and are independent of each other, is it right for the legislature” to mention just one religion in the title, they wanted to know.
“Making a law applicable to all religions is one thing. Calling all religions by the name of a single religion for the purpose of law is quite another,” they said, contending that this amounted to discrimination.
According to them, the word “Hindu” in the titles of these laws should be replaced with either “national” or “Indian.”
Read more: http://www.tribuneindia.com/2012/20121026/main9.htm
जैन, बौद्ध, शीख हे हिंदूच आहेत असे वैदिकांना वाटत असेल, पण या तीन धर्मियांना तसे वाटत नाही. वैदिकांना काय वाटते याला कांहीच महत्व नाही. वैदिकांचे म्हणणे म्हणजे कांहीना तिबेट हा भारताचा भाग आहे असे वाटते, तसेच झाले.
ReplyDeleteखरे म्हणजे वैदिक हेही हिंदू नाहीत, पण ते मजबुरीमुळे किंवा धूर्तपणामुळे स्वत:ला हिंदू म्हणवून घेतात.
ReplyDeleteब्राह्मण हा द्विज समजला जातो. मौंजी बंधन संस्कार झाल्यावर तो ब्राह्मण होतो , मग त्यापूर्वी तो ब्राह्मण नसतो का ?
ReplyDeleteनवजात ब्राह्मण कुळातले अर्भक बिन जातीचे असते का ?
सोनावानिजी, बुद्ध धम्माने भारताचे अपरिमित नुकसान जाहले आहे अनिद बुद्ध धम्मात अनेक वाईट (आपल्या दृष्टीने) गोष्टी आहेत असे आपल्या दोन उत्तरावरून दिसते......यावर जास्त प्रकाश टाकला तर बरे होईल....
ReplyDeleteDear Vikas, original Buddhism as preached by Buddha lost in first Dhammasagitee only. later on there are more fory Sangiti's to redefine Buddhism. later on by third centry onwards Buddhism adapted Vajrayan pantha, a tantrik sect and became almost tantrik. The bad things penetrated like this which caused end of Buddhism from India and also harmed psyche of the people who had to abandone this religion.
Deleteसंजयजी ,
ReplyDeleteआपण म्हणता त्याबाबत अजून माहिती मिळाली तर माझ्या ज्ञानात भर पडेल
म्हणून विनंती कि ,
आपण म्हणता त्या मुद्द्या बाबत आपण अधिक प्रकाश टाकू शकाल का ?
" इ.स.तिसऱ्या शतका नंतर वज्रयान पंथामुळे बुद्ध धर्मात तांत्रिक विचारांचे प्राबल्य वाढले.
आणि त्यानंतर त्यांचा भारतात ह्रास झाला .आणि जनमानसावर विपरीत परिणाम होऊन त्या धर्माचा भारतात अंत झाला "
मी माहिती करू इच्छितो कि ज्यांनी त्या धर्माचा त्याग केला त्यांनी नंतर कुठला धर्म आणि विचारांचा स्वीकार केला ?
ते परत हिंदू कर्मकांडात नक्की गुंतले नसणारच ! कारण वज्रयान पंथात जे तांत्रिक कर्मकांड होते त्यामुळेच त्यांनी तो धर्म सोडला !
मग तेंव्हा त्यांना इतर पर्याय काय होते आणि त्यांनी कुठला पर्याय निवडला ?
चार्वाकाचा काळ कुठला धरावा ?
दुसरी गोष्ट म्हणजे ,
ReplyDeleteइतर देशात सरसकट बौद्ध प्रजा एकीकडे अहिंसक तत्व मानते
आणि जेवणामध्ये तर अनेक प्रकारे अभक्ष भक्षण होत असते -
अगदी आपण कल्पना करू शकत नाही असे - बेडूक , साप ,
हे कसे काय ?
तिथे धर्म तत्वात थोडा फरक आहे काय ?
कारण अति दूर पूर्व दिशेचे बरेच देश बहुसंख्येने बौद्ध आहेत असे बऱ्याच वेळा वाचनात येते ,
त्या वेळेस हि शंका मनात येते. उदा. चीन , जपान ,थाईलंड,कोरिया ,
याबाबतही थोडी माहिती मिळाली तर बरे वाटेल.
तिथेपण वज्रयान पंथाचे प्राबल्य आहे का ?
का अगदी वेगळीच रचना आहे ?
संजयजी,
ReplyDeleteआपल्याकडे मी २ उत्तरे विचारली आहेत , आपण कार्यबाहुल्यामुळे उत्तर देऊ शकला नसाल असे वाटते ,
मी परत आपणास वेळात वेळ काढून उत्तर देण्याची विनन्ती करत आहे