- आभाळ उतरले माझ्या इवल्या डोळ्यांत...
आभाळ भरले माझ्या इवल्या ह्रुदयात...
कण-कण देहाचा व्यापुन म्हणाले आभाळ
"चल वेड्या आली, आता झरण्याची वेळ!"
मी झरलो जेथे अथांग होती धरती
ती चुंबत मी विरत गेलो तिचीया गात्री
"ती आणि मी" हा अपार होता सोहोळा
अन मी उगवत होतो होवुन मृदूल त्रुणपाती...
तिच्या कुशीमधुनी, जगण्या जीवन गाणे...
आभाळ म्हणाले "वेड्या...यालाच म्हणती जगणे..."
Friday, July 19, 2013
Subscribe to:
Comments (Atom)
व्रात्य कोण होते?
हा शब्द वैदिक वाड्मयात अनेकदा येतो. सामान्यपणे व्रात्य म्हणजे समण संस्कृतीतील व्रत करणारा तपस्वी असा अर्थ घेतला जातो. जैन धर्मात व्रतांचे ...
-
इतिहासात काही अनुत्तरीत प्रश्न असतात. काही प्रश्नांवर इतिहासाने अनेकदा मुद्दाम मौन बाळगलेले असते वा मुळात त्या मौनातच उत्तरे दडलेली असतात...
-
आज मालवाहु रेल्वे, ट्रक, विमाने यामुळे मालवाहतुक अत्यंत वेगवान झाली आहे. मालवाहतुक हा जगातील एक अवाढव्य उद्योग बनला आहे. पण या साधनांचा शो...
-
(माझा खालील लेख "संभाजी...मृत्युंजय पण हतबल" या शिर्षकाखाली किस्त्रीमच्या यंदाच्या दिवाळी अंकात प्रसिद्ध झालेला आहे. जिज्ञासू वा...