- आभाळ उतरले माझ्या इवल्या डोळ्यांत...
आभाळ भरले माझ्या इवल्या ह्रुदयात...
कण-कण देहाचा व्यापुन म्हणाले आभाळ
"चल वेड्या आली, आता झरण्याची वेळ!"
मी झरलो जेथे अथांग होती धरती
ती चुंबत मी विरत गेलो तिचीया गात्री
"ती आणि मी" हा अपार होता सोहोळा
अन मी उगवत होतो होवुन मृदूल त्रुणपाती...
तिच्या कुशीमधुनी, जगण्या जीवन गाणे...
आभाळ म्हणाले "वेड्या...यालाच म्हणती जगणे..."
No comments:
Post a Comment