विश्वात
निनादत राहतात कोलाहल
धुमसत राहतात आक्रोश
येणा-या झुळुकांवर
स्वार असतात
उन्मत्त वासनांचे पशू
सुर्याला मलीन करायची
सुरू असते
अविरत स्पर्धा
गटार झालेल्या समुद्राला
पाठीशी घेत
हताश विव्हळणा-यांना
चेचत नेत!
उन्मत्त पाशवीपणा
जोमात असतो अगदीच!
हताश प्रयत्नांत मीही
या कोलाहलत्या स्वरांना आवाज देण्याच्या
आक्रोशांना संगीत देण्याच्या
उठून उभे रहात
सूर्यावर साचत चाललेल्या
मळभाला स्वच्छ करण्याच्या
गटारी समुद्रातही
काव्य शोधण्याच्या...
सूर्य खिन्न हसतो
ओंगळ झालेल्या किरणांनी
कुरवाळू पाहतो
काही सांगू पहातो...
कल्लोळाची राने दाटी करून येतात...
त्याचे नि:शब्द शब्दही
बलात्कारित होतात
वेदनांच्या
तांडवात सैरभैर होतात!