हे अवघे विश्व ...

कधी तेजाळत्या ता-यांवर
तर कधी
स्वत:च स्वत:त आटलेल्या 
शूण्यवत कृष्णविवरांत लिलया 
वावरत असतो मी...
कृष्णविवरांत होत शुण्य
तर ता-यांत
प्रकाशगर्भ मी....

कोठे ना कोठे...
कोणत्या ना कोणत्या रुपात
असतो अस्तित्वमान मी...
अगदि निरास्तित्वातही....
असतो विद्यमान मी!

हे अवघे विश्व
माझ्यात असते घोंगावत निरंतर
आणि मी असतो प्रत्येक मनुष्यमात्रात...प्राणिमात्रांत
आणि
जगत असतो चेतन जडात
कोठे अल्पायू...कोठे दीर्घायू
तर कोठे असीम अजरामर
मीच करत असतो खेळ
माझाच माझ्याशी...
भातुकलीच ही
जीवन-मरणाची....
आणि दोहोंत असलेल्या
अनादि अजरामरतेची...!

प्रत्येकजण "मी" आहे...
प्रत्येकाचा "मी" माझ्यात आहे
माझा "मी" प्रत्येकात आहे...
हाच विश्वाचा अनुपमेय
ऐक्याचा अनवरत सोहोळा आहे.....!