मला मारायचे म्हणता
जरा थांबा
आधी माझे उपाशी
पोट भरायला
तुम्ही
काहीतरी श्रेष्ठ म्हणून जे जपले
त्याची मला चोरी करु द्या
ते मी गिळायच्या आत
मग तुम्ही मला ठेचून मारु शकता
त्यासाठी मी
बहाना तरी द्यायला
हवा की नको...?
उगा तुम्हालाच लोक पागल समजतील की!
मी तर पैदाईशी पागल
उगाच रोपे पेरत राहिलो
वांझ हृदयांत
मरायची वेळ आली कधी हेही न कळण्याएवढा
ठार वेडा मी
कळालेच नाही कसे व्हायचे डिप्लोमेटिक
यालाही नाही...त्यालाही नाही...
कोणालाच न दुखावता
ओरपायचा कसा चोरलेला भात?
आता
मला तुम्हाला मारायचेच आहे
बघा नीट
मी भात उघड उघड चोरला आहे
आणि मला तो गुपचूप खायची इच्छाही
नाहीहे
मला तो चोरलेला भात
तुम्हालाच खायला घालायचाय
माझ्या मरणातून...
...
मरणाचा भात!
No comments:
Post a Comment