सुखद स्वप्नांच्या
दुलईला पांघरून
वर्तमानाचे चांदणे टिपत
माझ्यात तुझी क्षितीजे पाहत
वेडावणा-या प्रिये...
ऐकू येतात का तुला
तुझ्या क्षितीजापारचे
विव्हळ...वेदनांनी ओथंबलेले
आक्रोश?
तू तुझ्या विभ्रमांत निमग्न रहा
पण मला गेलेच पाहिजे
त्या आक्रोशांना
शब्द देण्यासाठी
शब्दांचा ज्वालामुखी होण्यासाठी
त्या आक्रंदनांना
एक स्मित अर्पण करण्यासाठी...
पण मला गेलेच पाहिजे!
दुलईला पांघरून
वर्तमानाचे चांदणे टिपत
माझ्यात तुझी क्षितीजे पाहत
वेडावणा-या प्रिये...
ऐकू येतात का तुला
तुझ्या क्षितीजापारचे
विव्हळ...वेदनांनी ओथंबलेले
आक्रोश?
तू तुझ्या विभ्रमांत निमग्न रहा
पण मला गेलेच पाहिजे
त्या आक्रोशांना
शब्द देण्यासाठी
शब्दांचा ज्वालामुखी होण्यासाठी
त्या आक्रंदनांना
एक स्मित अर्पण करण्यासाठी...
पण मला गेलेच पाहिजे!
No comments:
Post a Comment