स्वत:च स्वत:ला धीर द्यायचा
आपलेच पराभूत आणि
विजयी क्षण आठवायचे
आणि या कालांधारात
उद्याच्या
सूर्यांचे स्वप्न पाहत
पाय पोटाशी घेऊन
या बेफाम थंडीत कुडकुडत
न संपणारी
रात्र सहन करायचे....
एवढेच आहे उरलेले!
पांडुरंग बलकवडॆ एवढ्या खालच्या थराला गेले कसे? Sanjay Sonawani · Pune · Shared with Public 10 janewari 2013 पांडुरंग बलकवडे यांच्य...
No comments:
Post a Comment