कोणाचा कायमचा
राग धरेल
द्वेष करेल
असा मी माणुस नाही
आज रागावलो तर
मैत्र पुन्हा जुळवणार नाही
असाही मी माणुस नाही...
माझ्यावर जे रागावले
तर तो त्यांचा अधिकारच
मी त्या रागाच्या कारणांचा
विचार करणार नाही
असा मी माणुस नाही...
मी माझ्या वाटेत आलेला
पत्थर
(कदाचित सर्वांच्या)
हटवायच्या प्रयत्नांत मात्र
निरंतर
थकलो तरी
हटवायसाठी
झटेल निरंतर
कारण तो मला माझ्या
(कदाचित तुमच्याही)
मानवतेच्या दृष्टीला
अंध करतोय
असा पत्थर...
आकाशव्यापी....
हटवायचाय तो मला (नि तुम्हालाही)
माझा राग कोणा व्यक्तीवर
समुदायावर नाही
असलाच तर तो
केवळ माझ्यावर आहे!
म्हणुन तुमच्या रागाचेही
गीत मी
गाऊ शकतो...
वेदनांत आनंद शोधु शकतो!
पण तो पत्थर हटत नाही
काही केल्या...
ती वेदना
मात्र आता तरी
चिरंतन वाटतेय!
पण गड्या
माहित एक झालेय मला
या जगात चिरंतन काहीच नाही
तर ही वेदना
चिरंतन कशी?
कधी ना कधी
किमान
थडग्यावरती
अखेर विसावेल...!
No comments:
Post a Comment