आर्य, द्रविड, सेमेटिक, मंगोलाईड आदि वंश संकल्पना चुकीची असून सारी मानवजात होमो सेपियन या उत्क्रांत मानव प्रजातीची वंशज आहे. जे शरीर रचना, रंग आदि फरक दिसतात ते स्थानिक भूगर्भ, भूगोल आणि पर्यावरणाच्या कारणामुळे हे १९५२ सालीच युनेस्कोने सर्व मानव-अनुवांशिकी शास्त्रज्ञांच्या प्रदिर्घ चर्चेनंतर जाहीरनामा प्रसिद्ध करून स्पष्ट केले आहे. आर्य म्हणवणारे लोक इराणी होते आणि ऋग्वेद-अवेस्ता त्याचे लिखित पुरावे आहेत. आर्य हा वंश नव्हता. वैदिक धर्माने आधी स्वत:ला आर्य धर्माचे म्हणवले. नंतर आर्य या शब्दाचाही अर्थ बदलला आणि सभ्य गृहस्थ असा त्याचा अर्थ झाला तर धर्माचे नाव सनातन व नंतर वैदिक धर्म असे झाले. हा धर्म हेल्मंड खो-यातून अल्प प्रचारकांमुळे भारतात आला व मिशनरी पद्धतीने पसरवला गेला. हे धर्मांतरीत अर्थात येथीलच होते. त्यामुळे यांच्या जनुकांत लक्षणीय फरक पडणे शक्य नव्हते.
महत्वाचे म्हणजे राखीगढीतील सांगाड्यांत सापडलेल्या जनुकांचा काळ आणि वैदिक धर्म भारतात आल्याचा काळ यात किमान तेराशे वर्षांचे अंतर आहे. राखीगढीतील जनुकांत तेथील लोक एतद्देशियच होते हे सिद्ध होणे स्वाभाविक आहे. त्यावरुन "आर्य" येथीलच होते, मुलनिवासी होते असा निष्कर्श काढणे अडानीपणा आहे. आर्य हा वंश नसून धर्म होता अणि तो फार फारतर इसपू १२०० मध्ये भारतात आला. हा धर्म एतद्देशीय नाही. पण तोही एतद्देशीय ठरवण्याच्या नादात आर्य हा कोणी वंश नसुनही "आर्य येथलेच" सांगायचा प्रयत्न होतो आहे. हा म्हणजे पणतुने खापर पणजोबाला जन्माला घातले असे सांगण्यासारखे आहे. शिवाय ऋग्वेदातून समोर येणारी संस्कृती आणि सिंधू संस्कृतीत कसलेही साधर्म्य नादी तर इराणमधील अवेस्तन संस्कृतीशी आहे हे सांगायलाही डा. शिंदे विसरले.
सिंधू संस्कृती कोणत्याही आक्रमणाने नष्ट झाली नसून प्राकृतीक संकट आणि संपलेला विदेश व्यापार यामुळे लोकांनी शहरे सोडून ग्रामीण भागात वस्त्या सुरु केल्याने शहरे ओस पडली व अवशेषग्रस्त झाली हे कधीच सिद्ध झाले आहे. त्या आपत्तीकाळात (इसपू १८००) वैदिक धर्माचा जन्मही झालेला नव्हता. पण एके काळी लोकप्रिय झालेल्या आर्य आक्रमण-विस्थापन सिद्धांतामुळे मुलनिवासीवाद, द्रविदवाद जन्माला आला होता. मुलनिवासीवाद्यांना अजुनही हा सिद्धांत प्रिय आहे हेही एक वास्तव आहे. पण भौतिक लिखित पुराव्यांच्या कसोटीवर तो टिकत नाही तसेच वैदिक धर्म येथलाच हा अट्टाग्रहही टिकत नाही. वैदिक धर्मीय आज स्वत:ला हिंदू म्हणवून घेत असले तरी त्यांच्या धर्मपरंपरा अत्यंत स्वतंत्र आहेत.
डा. वसंत शिंदे यांनी जनुकांच्या आधारे आर्य येथलेच (जनुके कोणाचा धर्म/वंश/भाषा सांगत नाहीत) असा सिद्धांत ते सांगाडे ज्या काळातील आहेत तेंव्हा आर्य/सनातन/वैदिक धर्म स्थापन झालेलाही नसता मांडला आहे तो समूळ अवैज्ञानिक आणि भारतीयांची दिशाभूल करणारा आहे. ही सरकारमान्य सांस्कृतीक लबाडी आए एवढेच या संदर्भात म्हणता येते. अर्थात शिंदेंचा सिद्धांत भारतीय सोडून पाश्चात्य आनुवांशिकी अभ्यासकांना मान्य नाही हेही महत्वाचे.
मृत्युनंतर प्रेत जाळून टाकयची प्रथा आर्य लोकांत असताना सांगाडे शिंदे भाऊंनी कोठून शोधून काढले ? :)
ReplyDeleteआर्य लोक बाहेरचेच होते हे हजारो पुराव्यांनी आधीच सिद्ध झालेले आहे. केवळ एक सांगाडा समोर ठेवून आर्य धर्म इथलाच असे खोटे लोकांच्या मनावर बिम्बवुन भारताचे हिन्दुराष्ट्र बनवण्याच्या खोट्या स्वप्ना आडून आर्य अर्थात वैदिक धर्माचे वर्चस्व पुन्हा निर्माण करायचा हा डाव आहे.
सोनवणी सर तुम्ही भगव्या बुरख्याआड लपवलेल्या खोट्या वैदिक संशोधनाची चांगली पिसे काढली आहेत :) Thank you very much Sir !
खूप सुंदर लेख आहे
ReplyDeleteIf the South Indians knew what the Hindoo scriptures think of the South Indians ! dindooohindoo
ReplyDelete South Indians are the "Sinful creatures" of Earth
The Mahabharata, Book 12: Santi Parva: Mokshadharma Parva: Section CCVII
I shall now, O son of Kunti, speak to thee about "the sinful creatures" of the earth. Listen to me. 2 Those men, O king, are "born in the southern region" and are called Andrakas, Guhas, Pulindas,Savaras, Chuchukas, "Madrakas"
South Indians are the "dirt of every nation"
The Mahabharata, Book 8: Karna Parva: Section 45
The Madrakas are regarded on Earth as the "dirt of every nation". So the Madra woman is called the "dirt of the whole female sex"
South Indians are "not creatures of God"
The Mahabharata, Book 8: Karna Parva: Section 44
They are "not creatures created by the Creator". Being of such low origin, how can they be conversant with the duties ordained in the scriptures? The Karashakas, the Mahishakas, the "Kalingas", the"Keralas", the Karkotakas, the Virakas, and other peoples of no religion, one should always avoid.’
South Indians are the "lowest of mankind" till they are "dead and beyond"
The Mahabharata, Book 8: Karna Parva: Section 40
He that hateth us is a Madraka. There is no friendship in the Madraka who is mean in speech and is the "lowest of mankind". The Madraka is always a person of wicked soul, "is always untruthful and crooked". It hath been heard by us that till the moment of death the Madrakas are wicked.
South Indians are the "dirt of humanity"
The Mahabharata, Book 8: Karna Parva: Section 40
The Madraka is always the "dirt of humanity".
South Indians are "degraded into Sudras"
The Mahabharata, Book 13: Anusasana Parva: Anusasanika Parva: Section XXXIII
The Dravidas, the Kalingas, the Pulandas, the Usinaras, the Kolisarpas, the Mahishakas and other Kshatriyas, have, in consequence of the absence of Brahmanas from among their midst, become degraded into Sudras.
South Indians are "born of rapes by Sudras"
The Mahabharata, Book 8: Karna Parva: Section 44
They are all fallen and many amongst them have been begotten by "Shudras upon", other peoples’ girls.
Tamil Brahmins are vermin
The Mahabharata, Book 8: Karna Parva: Section 44
The lowest of brahmanas also are residing there from very remote times. They are without the Veda and without knowledge, without sacrifice and without the power to assist at other’s sacrifices.
"Yama and all the Demons", are in South India
The Mahabharata, Book 13: Anusasana Parva: Section XCVII
He should make sacrificial offerings in due order; to Yama in
the Southern region
The Mahabharata, Book 13: Anusasana Parva: Section CL
Unmachu, Pramchu, Swastyatreya of great energy,Dridhavya, Urdhvavahu, Trinasoma, Angiras, and Agastya of great energy, the son of Mitravaruna,--these seven are the Ritwiks of Yama, the king of the dead, and "dwell in the southern quarter".
The Mahabharata, Book 13: Anusasana Parva: Section CLV
Burning with the energy of Agastya, the Danavas, abandoning both heaven and earth, fled "towards the southern direction".