Tuesday, October 1, 2013

ते माझे अक्षरलेणे!

जीवनात सुखाच्या
येतील जातील राशी
पाझरतील नयनी 
तुझ्या नि माझ्या गोष्टी
लक्ष सूर्य तेजाळत
ओघळतील तुझिया गालांवर
सुख-दु:खांचे मिलन मी 
पाहीन याच धुकट नेत्रांतून....

तू अशीच असते मजला
प्रिय सखे गे माझी
थांबत नाही गूज विश्वाचे 
फक्त तुझ्या नि माझ्यासाठी
हा श्वास नव्हे...आभास नव्हे...
तुझ्यातच माझे जगणे
नयनांतून तुझ्या जे झरते 
ते माझे अक्षरलेणे!

No comments:

Post a Comment

माणूस जिवंत करण्यासाठी!

  आमचे डोळे फुटलेले आहेत कानात लाव्हा भरला आहे कोणत्या ज्वालामुखीवर आम्ही बसलो आहोत हे कळेना व्हावे एवढे बौद्धिक बधीर आम्ही झालो आहोत पिशाच्...