रात्रीने दिली मज बांग
"चल वेड्या उठ नि जाग...
जरा मजला घे बाहुंत
ओठांना दे तव ऒठ..."
ती रात्र पागल ऐशी
घन आभाळ व्यापुन उरली
मिठीत घेवुन मजशी
स्तनोष्ठ देवून ओष्ठी
मज दिवस पाजत बसली...!
प्रकाश अचंबित आभाळी..
अंधार आपुल्या का भाळी?
ती रात्र अगोचर असली
दिवसाला घेऊन उशाशी
मज मिठीत किती ती रमली!
No comments:
Post a Comment