Friday, February 12, 2016

हृदय आभाळ होते...!

एक कविता
हृदयाच्या गर्भातून
हृदय फाडून
सावकाश बाहेर येते
मस्त अंकुरते
फुलतेहृदयाला आधार बनवत
आभाळव्यापी होते
मग हृदय रहातच नाही....
हृदय आभाळ होते...!
(माझ्याकडे अनंत हृदये
नि म्हणुनच
अनंत आभाळे आहेत!)

No comments:

Post a Comment

माणूस जिवंत करण्यासाठी!

  आमचे डोळे फुटलेले आहेत कानात लाव्हा भरला आहे कोणत्या ज्वालामुखीवर आम्ही बसलो आहोत हे कळेना व्हावे एवढे बौद्धिक बधीर आम्ही झालो आहोत पिशाच्...